De Hoop van de Mens

Summary

Met aantoonbare bewijzen in plaats van louter geloven, stelde L. Ron Hubbard vast dat er inderdaad een onsterfelijke ziel met oneindige voortbestaanskracht is – een bewustzijn van bewustzijnseenheid die de persoon zelf is. Met de wetenschap die de technologie verschafte waarmee de ziel voor de Mens gevonden werd, die hem lang ontzegd was, werden duizenden jaren van geloof op het gebied van religie gematerialiseerd tot een werkelijkheid die iedereen in het hier en nu kan realiseren.

Dit werk vertegenwoordigt geen opstand. Het vertegenwoordigt niet eens vaag de wens voor de ondergang van één van deze dingen. Het vertegenwoordigt enkel en alleen de hoop dat de Mens zijn eigen wortels weer zal vinden, zichzelf zal vinden in een zeer verwarde gemechaniseerde maatschappij en voor zichzelf weer wat van het geluk kan terugvinden, weer wat van de eerlijkheid, weer wat van de liefde en vriendelijkheid waarmee hij was geschapen.
– L. Ron Hubbard

Vanaf het begin der tijden heeft de Mens de hoop gekoesterd dat hij een grotere vrijheid zou kunnen bereiken, dat het leven in potentie boven de dagelijkse sleur kon uitstijgen en vooruitgang inhield. Die hoop, verwoord door de eeuwen heen door de grootste religieuze leiders, heeft hem steeds weer hernieuwde kracht gegeven om de toekomst tegemoet te treden. Maar zonder praktische middelen om die hoop in realiteit om te zetten, bleef het doel van grotere vrijheid voor de meesten, zo niet voor allen, als een verre en onbereikbare droom bestaan.

Toen deed aan het begin van de 20e eeuw de snelle en ongekende opmars van de natuurwetenschappen zijn intrede, die een schat aan nieuwe informatie over het universum blootlegden. Tegelijkertijd beperkten deze wetenschappen zich in hun onderzoek echter tot de materiële wereld, waarbij ze het bestaan van de menselijke ziel negeerden of zelfs ontkenden.

Tegen die achtergrond speelde L. Ron Hubbard’s 25-jarige speurtocht naar de oplossing van het raadsel van de Mens zich af. Hij stelde een onderzoek in naar wie en wat de Mens precies was, waarbij hij de instrumenten en methodologie van wetenschap van de 20e eeuw op de verzamelde kennis van duizenden jaren van religieuze leer toepaste.

Vervolgens deed hij in 1952 een historische ontdekking. Eerder dan met aantoonbare bewijzen dan alleen met geloof, stelde Dhr. Hubbard vast dat er inderdaad een onsterfelijke ziel met oneindige voortbestaanskracht is – een bewustzijn van bewustzijnseenheid die de persoon zelf is. Door diezelfde wetenschappelijke methoden ontdekte hij bovendien verder nog dat hij het spoor van het leven en deze bewustzijn van bewustzijnseenheid kon volgen... leven na leven na leven.

Deze opmerkelijke ontdekkingen betekenden niets minder dan de lang gezochte ontmoetingsplaats van wetenschap en religie, waarbij wetenschap de technologie verschafte die voor de Mens de ziel vond die hem zo lang was onthouden. En daarmee werden duizenden jaren van geloof op het gebied van religie een werkelijkheid, die iedereen in het hier en nu kan realiseren.

Zo ontstond er een nieuwe religie, ’s werelds eerste geheel praktische religie – Scientology.