100 citaten van Alphonse de Lamartine

Summary

Alphonse de Lamartine was een Franse dichter, romanschrijver, toneelschrijver en politieke figuur die deelnam aan de revolutie van 1848 en de Tweede Republiek uitriep. Hij is een van de grote figuren van de Romantiek in Frankrijk. Hij reisde naar Italië en bekleedde een kortstondige militaire functie bij Lodewijk XVIII. In oktober 1816, in Aix-les-Bains in een kuuroord, betekende zijn ontmoeting met een jonge getrouwde vrouw, Julie Charles, een beslissend keerpunt in het leven van de dichter, maar hun gepassioneerde liefdesrelatie veranderde in een tragedie. Alphonse de Lamartine schreef vervolgens de gedichten van de Meditaties, waarvan de bundel in 1820 werd gepubliceerd en een duizelingwekkend succes was. In datzelfde jaar trouwde hij met een jonge Engelse vrouw en bekleedde hij de functie van ambassadesecretaris in Italië voordat hij in 1830 ontslag nam. In deze periode publiceerde hij andere poëtische werken zoals, in 1823, de Nouvelles Méditations poétiques en La Mort de Socrate, en, in juni 1830, de Harmonies poétiques et religieuses, nadat hij in 1829 tot Académie française was verkozen. Deze 100 citaten zijn bedoeld om toegang te geven tot zijn monumentale werk door middel van een selectie van zijn meest opvallende gedachten, in een voor iedereen toegankelijk formaat. Een citaat is meer dan een uittreksel van een uitspraak, het kan een slag van de geest zijn, een samenvatting van een complexe gedachte, een stelregel, een opening naar een diepere reflectie.